GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości"Trylogia" Sławomira Pietrasa
Strona 5 z 10
Płochliwie stroniąc od dawnego teatralnego towarzystwa, zatrzymana na korytarzu przez kogoś z baletu usłyszała: Skoro już jesteś, to odwiedź Pietrasa. – Po co, odrzekła zakłopotana. Przecież on mnie już na pewno nie pamięta… Gdy się wkrótce, ale za późno o tym dowiedziałem, szepnąłem tylko: Mój Boże!... Moje zainteresowanie sztuką baletową było wystarczająco wczesne, abym obejrzał na scenie i poznał dawne spektakle Stanisława Miszczyka (Jezioro łabędzie, Pan Twardowski, Bursztynowa panna, Mazepa), Feliksa Parnella (Fontanna Bachczysaraju, Świtezianka, Parady), Jerzego Kaplińskiego (Coppelia, Zielony kogut, Romeo i Julia – z muzyką Czajkowskiego), Eugeniusza Paplińskiego (Syrena, Wesele w Ojcowie, Harnasie), Mikołaja Kopińskiego (Pan Twardowski, Szeherezada, Kopciuszek, Sprytni studenci) i Zygmunta Patkowskiego (Raymonda, Paw i dziewczyna).
Aby nie zanudzać czytelnika tytułami wyznam tylko, że na moich oczach przesunął się niemal cały dorobek choreograficzny twórców polskiego baletu drugiej połowy ubiegłego stulecia: Jerzego Gogoła, Witolda Borkowskiego, Janiny Jarzynówny-Sobczak, Conrada Drzewieckiego, Witolda Grucy, Henryka Tomaszewskiego, Zygmunta Patkowskiego, Zbigniewa Koryckiego i Rajmunda Sobiesiaka. Równolegle do moich studiów prawniczych na UAM w Poznaniu rozwijała się śmiała, nowatorska, nawiązująca do światowych trendów i własnych bogatych doświadczeń wykonawczych oraz wiedzy zdobytej w Paryżu i Nowym Jorku, twórczość choreograficzna Conrada Drzewieckiego. Umożliwił mu to Robert Satanowski, nadzwyczaj utalentowany koncepcyjnie i imponująco sprawny organizacyjnie dyrektor Opery Poznańskiej. Środowisko studenckie wyszło temu naprzeciw zakładając w jesieni 1963 roku. Towarzystwo Przyjaciół Opery, które w krótkim czasie wydało w swym środowisku ponad tysiąc legitymacji członkowskich. W comiesięcznych wieczorach klubowych gromadziliśmy studentów Uniwersytetu, Akademii Medycznej, Wyższej Szkoły Rolniczej, Akademii Ekonomicznej, Politechniki i Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego. Wszystko to odbywało się w nieistniejących już i zapomnianych, a modnych wówczas klubach studenckich Od Nowa, Nurt, Pod Maskami, Eskulap, Cicibór, Aspirynka, Agora, Dziupla, Pegazik i Bratniak. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |