Przegląd nowości

Budowanie dobra – rozmowa Andrzeja Szypuły z Wojciechem Kilarem

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 17, lipiec 2022 20:40

A więc warsztat i natchnienie…

– Natchnienie, poczucie misji, przesłanie, które niesie nasz utwór, absolutnie nie zwalnia nas od troski o warsztat. Trzeba pamiętać o tym, że kompozytor, artysta, musi traktować swoją pracę tak, jakby od tego zależało ludzkie życie. Pisząc utwór, trzeba myśleć wyłącznie o nutach. Boga trzeba chwalić dobrze, co nie znaczy ciągle na kolanach, plackiem na ziemi. Trzeba to czynić szczerze. Kościół duchowy trzeba budować tak samo, jak fizyczny, z kamienia, cegły. Budowlani budują kościół tak, żeby się nie zawalił. Trzeba robić to fachowo. Tak samo trzeba pisać utwór. Rzeźbiący Matkę Boską musi myśleć o dłutach, o dobrym gatunku drewna. To jest cała tajemnica twórczości.

Andrzej Szypuła: A duch wiary, jeśli jest, i tak się objawi…

– Oczywiście. My go sobie nie wymyślimy. Możemy nauczyć się operować nutami, dłutem, kielnią, pędzlem, słowem, ale jeśli ducha wiary w nas nie ma, to my się tego nie nauczymy. Jeśli wszyscy, będący członkami Kościoła, czujemy się dziećmi Bożymi, to naszym obowiązkiem jest, na naszą miarę, ewangelizacja. Ja myślę, że i artysta ma takie posłannictwo. Ja nie uważam muzyki, mimo że ją uprawiam, za najważniejszą rzecz na świecie. Muzyka służy czemuś. Czemuś większemu. A czymś większym jest budowanie dobra, budowanie człowieka.

                                                                  Rozmawiał: Andrzej Szypuła

Wojciech Kilar urodził się 90 lat temu, 17 lipca 1932 roku we Lwowie, zmarł 29 grudnia 2013 roku w Katowicach. Pogrzeb miał miejsce w sobotę 4 stycznia 2014 roku w Katowicach. Rozmowę z Mistrzem przeprowadziłem 13 marca 1998 roku w jego mieszkaniu w Katowicach dzięki namowie i uprzejmej pomocy dr Józefa Górnego, ówczesnego wiceprezydenta Rzeszowa. Rozmowa ukazała się w spóźnionym „Kamertonie” nr 3-4(28-29), 1997, s.57-61.

• « poprz.
• nast. »