Przegląd nowości

Portugalsko-polskie granie

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 26, październik 2021 21:27

Pierwszy krakowski koncert (23 października) założonej w 1992 roku Miejskiej Orkiestry z Lizbony (Orquestra Metropolitana de Lisboa – w mieście tym działa jeszcze o 30 lat starsza Orkiestra Fundacji Gulbenkian oraz o rok młodsza Portugalska Orkiestra Symfoniczna) w całości wypełniła muzyka polska. Prowadzący go Sebastian Perłowski postawił na wyostrzenie kontrastów zawartych w muzycznej narracji Moniuszkowskiej Bajki, zarówno w odniesieniu do dynamiki, jak i temp, z wyraziście zaznaczonym ritardandem pod jej koniec.

Dzięki temu jej ukryte treści programowe przemówiły z jeszcze większym oddziaływaniem. Na odnotowanie zasługuje ponadto szlachetny dźwięk z jakim portugalscy muzycy zagrali swoje sola: klarnetowe i fletowe. Baryton Wiktor Jankowśky najlepiej odnalazł się w ariach z oper Karola Kurpińskiego i Franciszka Mireckiego. Temu pierwszemu zarzucano, że ulegał włoskim wpływom, ale Jadwiga, królowa polska wolna jest od obcych naleciałości i w znacznym stopniu reprezentuje rodzący się kierunek narodowy. 

Usłyszeliśmy z niej arię Jagiełły z dyskretnym koloryzowaniem linii melodycznej wokalizami w środkowym ustępie. O wiele więcej tego rodzaju efektów (w kadencji kawatyny oraz w popisowej cabaletcie) występuje w utrzymanej w prawdziwie włoskim stylu, a konkretnie Belliniego, arii Arcykapłana z ostatniej, napisanej na dwa lata przed śmiercią opery Franciszka Mireckiego Rymund, książę litewski (1860), w innych źródłach występującej pod tytułem Rymund mnich. Głos ukraińskiego śpiewaka najpełniej otwierał się w dynamice forte, kiedy wraz z mocą nabierał również większego nasycenia barwowego.

• « poprz.
• nast. »