Przegląd nowości

Czarna maska, albo dolnośląska arka Noego (4)

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 01, kwiecień 2021 10:00

Zbiera się w niej sześcioro gości oraz siedmioro domowników (burmistrz Sylvanus Schuller i jego piękna żona Benigna, wychowanica Arabella, służąca Daga i Róża Sacchi, powiernica Benigny), tworzących razem liczbę trzynaście, a ich dobór sprawia, że do pewnego stopnia są alegoriami, nie tracąc przy tym charakteru pełnokrwistych postaci.

Na dodatek rzecz rozgrywa się w dobie karnawału, a zarazem szerzącego się pomoru (co Antonine Artaud ujmował metaforycznym mianem dżumy i  wywoływanego przez nią czasu grozy, kiedy dniom ostatnim towarzyszyło powszechne rozpasanie, a co przez Rogera Caillois wpisane zostało w występujący we wszystkich kulturach czas żywiołowego święta, na okres którego uchylone zostają obowiązujące normy codziennego porządku społecznego w celu jego odnowienia).

Ofiarą wojny jest na wpół obłąkana Daga, służąca i kochanka burmistrza, której ojciec został okrutnie zamordowany na oczach córki, a ją samą znaleziono zasypaną w zrujnowanej piwnicy. To ona jako pierwsza dostrzeże tajemniczą Czarna maskę i przyniesie o tym wiadomość. Pod wpływem obcowania na co dzień ze śmiercią wyzwala się chorobliwa pożądliwość (Jedidja usiłuje uwieść Dagę, a organista i kompozytor Hadank adoruje Różę, z kolei Benigna postanawia wreszcie podjąć współżycie ze swym mężem, lecz pod koniec znów odżywa w niej seksualne uzależnienie od Johnsona, dawnego kochanka, obecnie ją szantażującego, co wyznaje Róży: „Jeśli on jest w tym domu, muszę go ujrzeć. Choć raz, ostatni raz.

• « poprz.
• nast. »