GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości43. Festival d’Ambronay czyli barokowe święto we Francji
Strona 10 z 13
Kolejno rozbrzmiewały więc arie z oper Scarlattiego (Griselda), Vivaldiego (Il Giustino), Giuseppe Areny (Achille in Sciro) Nicola Porpory (Carlo il Calvo), Gioacchino Cocchiego (Adelaide), Johanna Adolfa Hassego (Cajo Fabricio) i Niccolò Picciniego (La Buona figluola). Ich wspólną cechą jest odmalowywany w tych kompozycjach gniew zdradzanych, odtrącanych czy poniżanych kobiet. Bohater wieczoru wykorzystał owe arie jako pretekst do swoistej ekwilibrystyki wokalnej, hipnotyzownia stratosferycznymi dźwiękami, popisami ekscytującego przytrzymywania nut na długim oddechu czy karkołomnymi skokami interwałowymi.
Problem polegał jednak na tym, że te przyprawiające o zawrót głowy demonstracje technicznych możliwości i wokalnych sztuczek zaczęły z czasem przyjmować formę pustej i pozbawionej wyrazu wirtuozerii. W tym kontekście najbardziej poruszającymi utworami, przemawiającymi do słuchacza subtelnie tworzonymi i nostalgicznymi klimatami, okazały się utrzymane w wolnym tempie Senza l’amato benz Il Giustino Vivaldiego czy Timida Pastorella z Adelaide Cocchiego. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |