GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościMoniuszkowska „Halka” – wymiar lokalny czy uniwersalny? (1)
Strona 4 z 11
O wiele lepiej przysłużyło się reputacji Wolskiego libretto, które dzięki muzyce Moniuszki stało się powszechnie znane i zyskało długowieczność. Można w nim odnaleźć wiele zbieżności z pierwowzorem Wójcickiego. I tak, scena pomiędzy Januszem i Halką w I akcie bezpośrednio nawiązuje do tej pomiędzy Wandą i Czesławem, także rozgrywającej się w Krakowie, w przededniu ślubu.
Porzucony narzeczony skarży się – Wando! Tam brzmi muzyka, radość, wesele: a ja bliski grobu (K.W.Wójcicki, op. cit., s. 222), z którymi to słowami koresponduje recytatyw, poprzedzający wielką arię Halki w drugim akcie –Tam ochota huczna taka! A tu noc! (Włodzimierz Wolski Halka, libretto, Kraków 1876, s.19). Z kolei w recytatywie, następującym po kołysance O, mój maleńki w czwartym akcie, pada groźba Ja serce twoje wydrę ci! (Halka w układzie scenicznym Leona Schillera, Kraków 1953, s. 128), spełniona przez matkę bohaterki z poematu Wolskiego – Sama piersi jej rozdarłam/Sama serce jej wydarłam (W.Wolski Halka, poemat, op. cit., s. 15). Demoniczno-obłąkańczą naturę tej postaci operowy Janusz przenosi na samą Halkę, kiedy w swej pieśni w pierwszym akcie stwierdza – To piekło ją chyba gnało (W.Wolski Halka, libretto, op. cit., s.10), kilkakrotnie też napomykając o jej psychicznym niezrównoważeniu Może znowu obłąkana1 (Ibidem, s. 8). |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |