Przegląd nowości

Semenem Hułak-Artemowśky, kozak na włoskich scenach operowych

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 24, marzec 2022 07:00

Atutem są natomiast silne osobowości Iwana Patorżynśkieggo i Mariji Łytwynenko-Wolgemut jako małżonków Karasiów. W adaptacji z roku 1986 w reż. Jurija Sujarki, z rosyjskojęzycznym narratorem i napisami, wszyscy są znacznie młodsi i bardziej urodziwi, ale nie ma co się dziwić, skoro śpiewaków w całości zastąpili aktorzy. Akcję zdynamizowano za sprawą rozwiązań sytuacyjnych, a toczy się ona pod znakiem eponimicznego karasia, zapodziewającego się w szarawarach Iwana.

Z kolei Turcy, strzegący granicy, w tym z wieży, kojarzą się raczej z radzieckimi realiami z czasów powstania filmu. Już w niepodległym kraju, w roku 2007 powstała wersja w reż. Mykoly Zasiejewa-Rudenki i Oksany Kowalowej, poszerzona o współczesny, autotematyczny prolog, w którym zbierają się artyści i krytycy i w formie kupletów dyskutują nad przygotowaną inscenizacją oraz źródłami jej finansowania, a także przedakcję z udziałem carycy Katarzyny i jej faworyta księcia Potiomkina, których dialog po rosyjsku przebiega w rockowych rytmach, po których następuje dość konwencjonalnie przebiegająca właściwa opera, z fertyczną Odarką, odznaczającą się, jak przystało na kozacką gospodynię, nienagannym hollywoodzkim makijażem.

Zgodnie z nowym duchem czasów znacznie rozbudowano religijne ceremonie, towarzyszące zaślubinom Oksany i Andrija. W dwóch ostatnich przypadkach tenorowa partia Andrija, wbrew wcześniej tradycji obsadzona została nie przez lżejszą odmianę głosu typu di grazia, lecz mocniejszą spinto. Na koniec warto wspomnieć o wersji nakręconej w Stanach Zjednoczonych w 1939 roku w reż. Edgara George’a Ulmera, a opatrzonej tytułem Kozacy na wygnaniu (Cossacks in Exile), ściśle korespondującym z sytuacją kilku milionów ukraińskich imigrantów, których odwieczne aspiracje niepodległościowe ucieleśnia duch kobziarza. Film ten wpisuje śpiewogrę Hułaka-Artemowśkiego w szerszy kontekst podboju Siczy Zaporoskiej przez wojska Katarzyny II i konieczności emigracji kozaków do Turcji.

• « poprz.
• nast. »