Przegląd nowości

Genius loci, genius musicæ

Szczegóły

Opublikowano: środa, 15, wrzesień 2021 20:35

Genius loci, bo dziedziniec arkadowy Zamku Królewskiego na Wawelu, będącego miejscem akcji Norwidowego misterium scenicznego Wanda. Genius musicæ, ponieważ od dawna czekaliśmy na takie właśnie dzieło – prawdziwą operę, a nie dramat muzyczny, napisaną z zastosowaniem nowoczesnych środków muzycznych.

Powstała z inicjatywy Polskiego Wydawnictwa Muzycznego i Opery Krakowskiej z okazji dwusetlecia urodzin Cypriana Kamila Norwida Wanda Joanny Wnuk-Nazarowej reprezentuje gatunek opery literackiej, a więc wykorzystującej istniejący tekst dramatyczny poza niezbędnymi skrótami i kontaminacją epizodycznych postaci.

Jest to dzieło w pełnym tego słowa znaczeniu ponowoczesne. Stanowi z owej perspektywy spojrzenie na tradycję tego rodzaju artystycznego, do pewnego stopnia przezwyciężając „ukąszenie” Wagnerowskie, albowiem z długich ustępów recytatywowych lubo konwersacyjnych, podążających za rapsodycznym charakterem pierwowzoru literackiego, wyodrębniają się krótkie „numery” solowe. Są to ariosa: Panny, utrzymane w rytmie kujawiakowym, charakteryzującym jej środowiskową polskość, oraz bardziej swobodne Rytygera, w których dochodzi do głosu śpiewność, oraz jeden dramatyczny duet (tego ostatniego i Wandy). Najeźdźcy w operach często tańczą, jeśli przywoła się rosyjskie (Polacy w Życiu za cara Michaiła Glinki, Połowcy w Kniaziu Igorze Aleksandra Borodina), czyżby w ten sposób dając upust swej dzikości i okrucieństwu?

• « poprz.
• nast. »