GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościPolskie jubileusze muzyczne
Strona 1 z 2
W stulecie śmierci związanego z Krakowem Władysława Żeleńskiego oraz ćwierćwiecze zgonu rodem z Warszawy, ale przez resztę życia osiadłego w Moskwie Mojsieja Wajnberga (Mieczysława Weinberga), ich kompozycje wypełniły drugi koncert festiwalu „Muzyka polska odNova” (Kraków 10 września). Obydwie kantaty Żeleńskiego to utwory okolicznościowe, rządzące się wynikającymi z tego prawami. Z jednej strony oznacza to przystępność języka muzycznego, z drugiej jednak naznaczenie znacznym piętnem muzycznego patosu (eksponowanie instrumentów dętych blaszanych), a także przewagę rytmów marszowych, podkreślanych dodatkowo uderzeniami talerzy.
Obydwie przeznaczone na chór męski i orkiestrę odznaczają się przy tym znakomitym opanowaniem kompozytorskiego rzemiosła, dotyczącym między innymi instrumentacji. Pierwsza, Hymn do pracy, powstała z okazji Powszechnej Wystawy Krajowej we Lwowie w 1894 roku i w kulminacji przywołuje Mazurka Dąbrowskiego.
Druga, mająca uczcić jubileusz Józefa Ignacego Kraszewskiego, obchodzony w Krakowie w 1879 roku w przebudowanych Sukiennicach na potrzeby Muzeum Narodowego, jest bardziej rozbudowana i w środkowej części zawiera solo barytonowe. Cieszyła ucho świetna kondycja chóru męskiego Filharmonii Krakowskiej, również w ustępach śpiewanych a cappella, przywołując najlepsze czasy tego zespołu. W zupełnie odmienny świat dźwiękowy przenosi XV Symfonia „Wierzę w tę Ziemię” op. 119 Mojsieja Wajnberga, poza, może, finałową apoteozą, również utrzymaną w hymnicznym tonie. Dla symetrii występuje w niej chór żeński oraz dwoje solistów: sopran i baryton. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |