GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Purytanie” Belliniego w Opéra National de Paris
Strona 1 z 5
Bellinim trzeba się urodzić, nie można się nim stać”, powiedział Rossini o tym, którego uważał za swego następcę. Twórca Lunatyczki potrafił jednak uniknąć wzorowania się na kładącym akcent na wirtuozerię autorze Hrabiego Ory i postawił na pierwszym miejscu melodię, dramaturgiczną ekspresję i szeroką paletę uczuć. Jego pierwsza opera Adelson i Salvini od razu rozpoczęła długą serię niepodważalnych sukcesów. Dla Teatro San Carlo w Neapolu napisał Biankę i Gernando, dla La Scali Pirata i Nieznajomą, dla parmeńskiego Teatro Ducale Zairę, dla weneckiej La Fenice Capuleti e i Montecchi, zaś dla mediolańskiego Teatro Carcano arcydzieło: Normę. Wszakże klęska dzieła Beatrycze z Tendy spowodowała zerwanie wieloletniej współpracy z librecistą Felice Romanim i wyruszenie Belliniego w podróż do Londynu i Paryża.
To właśnie w stolicy Francji dyrekcja Théâtre-Italien (ówczesnej świątyni włoskiej opery nad Sekwaną) złożyła cieszącemu się już dużą renomą kompozytorowi zamówienie na nową operę. Wraz z nowo wybranym librecistą Carlo Pepolim, włoskim poetą i patriotą przebywającym na wygnaniu w Paryżu, Bellini zainteresował się epizodem z siedemnastowiecznej historii Anglii, odkrytym dzięki sztuce „Têtes rondes et cavaliers” („Okrągłe głowy i kawalerowie”) Jacques’a-Arsène’a-Polycarpe’a d’Ancelot i Josepha-Xaviera-Boniface’a Saintine. W ten sposób napisana w podparyskim Puteaux opera Purytanie, wykreowana z dużym sukcesem w 1835 roku, czyli zaledwie osiem miesięcy przed nagłą śmiercią kompozytora, stała się jego testamentem muzycznym. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |