Przegląd nowości

„Hugonoci” Meyerbeera w Opéra du Rhin w Strasburgu

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 01, kwiecień 2012 18:18

Chociaż stojącemu na czele Opéra du Rhin w Strasburgu Markowi Clémeurowi nie udało się do tego ambitnego przedsięwzięcia zaangażować wspomnianych „siedmiu gwiazd”, to trzeba przyznać, że wyrównany i wysoki poziom obsady wykonawczej dostarcza słuchaczowi wiele pozytywnych wrażeń. W przeżywające miłosne rozterki postacie Walentyny i Raula wcielają się francuska sopranistka Mireille Delunsch i doskonale sobie radzący ze swoją technicznie niezwykle wymagającą - bo rozpiętą na ponad dwóch oktawach - rolą Gregory Kunde, którego początkowo zdradzający pewne oznaki zmęczenia tenor w miarę upływu czasu nabierał coraz jaśniejszego blasku. Również amerykańska sopranistka Laura Aikin w partii Małgorzaty potrzebowała troszkę czasu na pozbycie się wyczuwalnego spięcia, aby następnie oczarować zmysłowym brzmieniem świetnie wyszkolonego głosu.

Wrażliwym śpiewem i naturalną muzykalnością, a także aktorskim temperamentem, porywa kreująca rolę pazia Urbana mezzosopranistka Karine Deshayes, baryton Marc Barrard wzbudza respekt w partii hrabiego de Nevers i tylko niewątpliwie dysponujący dużym doświadczeniem - wszak mający już za sobą szczyt wokalnej kariery - Philippe Rouillon jako stojący na czele rozjuszonego tłumu Saint-Bris nieco rozczarowuje matowym brzmieniem tracącego dawną sprawność głosu. Szczery podziw wywołuje natomiast stanowiący bezsprzecznie jeden z głównych filarów tej realizacji występ polskiego basa Wojtka Śmiłka w roli wiernego sługi Marcela, który pomimo swego religijnego fanatyzmu staje się w tym krwawym konflikcie orędownikiem zgody i pokoju. W poruszającej wyrazistością, niepospolitą aparycją, głęboką identyfikacją z rolą i pozbawionej powierzchownych efektów kreacji Śmiłka rozbudowana i malownicza postać popadającego w finale niemalże w mistyczną ekstazę Marcela staje się w znacznej mierze osią dramatu, podobnie jak na planie muzycznym przypisane mu - a przywołujące luterański chorał Ein feste Burg ist unser Gott - sekwencje pełnią rolę przewodniego motywu opery.

• « poprz.
• nast. »