Przegląd nowości

Udział polskich artystów w budowaniu amerykańskich tradycji operowych

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 19, kwiecień 2016 09:00

Amerykańska premiera miała miejsce 14 lutego 1902 roku. Dyrygował Walter Damrosch, główne partie śpiewali: Marcelina Sembrich-Kochańska (Ulana) i debiutujący w MET Aleksander Bandrowski, sprowadzony specjalnie do wykonania partii Manru, którą śpiewał podczas lwowskiej premiery dzieła 8 czerwca  1901 roku. Ponadto w obsadzie byli: Luise Homer (Jadwiga), David Bispham (Urok), Fritzi Scheff (Aza) i Robert Blass (Jagu). Po premierze kompozytora i wykonawców wywoływano przed kurtynę aż 14 razy, wydawało się więc, że polska opera odniosła sukces. 

„Jako dzieło sztuki, Manru zwraca pełną szacunku uwagę, a nawet pod niektórymi względami szczere uznanie. Jako obietnica na przyszłość – jest wielka, jako osiągnięcie – niemałe. Słabością jest głównie libretto, któremu brakuje potrzebnej konstrukcji i poezji” – napisano po premierze w nowojorskim „The Times”. Niestety, odbyło się zaledwie 9 przedstawień, z czego tylko trzy w Nowym Jorku. Pozostałe prezentowano w Filadelfii, Bostonie, Chicago, Pittsburgu i Baltimore, podczas gościnnych wstępów MET. Po czym Manru zniknął bezpowrotnie z amerykańskich scen. Starania podejmowane kilka razy przez Jana Kiepurę i Teresę Wojtaszek, by na scenie Metropolitan wystawić Halkę lub inne dzieło Moniuszki, niestety, nie powiodły się. 

• « poprz.
• nast. »