Przegląd nowości

Polskiego Fausta przypadki

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 02, grudzień 2021 20:15

W wyraźnie wysuwającej się na pierwszy plan roli Diabła wystąpił Dzmitryj Procharau, który wydaje się stać u szczytu swego artystycznego rozwoju. Z techniczną swobodą i brawurą wykonał między innymi pas de deux z lustrzanym alter ego Twardowskiego, a także liczne figury oparte na skokach, w które obfituje jego partia. W realnego Twardowskiego wcielił się z kolei Jauchenij Raukuc, a w jego lustrzane odbicie, wiodące odtąd odrębny żywot, Jauchienij Jackiewicz.

Jak w teatrze dworskim w Meiningen, kładącym nacisk na zespołowość, w związku z czym odtwórcy głównych ról kiedy indziej występowali jako przodownicy grup statystów, również w krakowskim przedstawieniu Pana Twardowskiego Dzmytryj Procharau w drugiej obsadzie pojawił się jako skromny koryfej pośród trojga Wierzycieli. Zastąpił go natomiast Gabriele Togni, który obdarzył tę postać nowymi jakościami. Przede wszystkim większą drapieżnością, a co za tym idzie demonicznością właśnie.

A także południowym temperamentem oraz zwinnością ruchów oraz kreślenia piruetów. Z kolei rolami wymienili się wykonawcy Pana Twardowskiego i jego lustrzanego alter ego. Jauchienij Jackiewicz i Jauchienij Raukuc weszli w nie, niewiele w nich zmieniając. Być może Pan Twardowski po prostu nie cierpiał na rozdwojenie jaźni? Wdzięku i tanecznego blasku przydała Złotej Pani Mizuki Kurosawa. Kierownictwo muzyczne sprawował Tomasz Tokarczyk, w scenie z wierzycielami wydobywający między innymi reminiscencje ze Strawińskiego i jego „Święta wiosny” w zakresie rytmiki. W sumie premierę tę uznać można za udane wzbogacenie baletowego repertuaru Opery Krakowskiej.

                                                                            Lesław Czapliński

• « poprz.
• nast. »