Przegląd nowości

Galop, galop, galopem więc pomknijmy w cwał!

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 05, październik 2021 20:38

Z kolei dramatyczny charakter głosu z pogranicza mezzosopranu przydał postaci Eurydyki cech tragicznej heroiny, a nie znudzonej mężem pospolitej mieszczanki, przyczyniając się zarazem do braku równowagi pod względem wokalnym. Wysokie dźwięki artykułowane płynnie brzmiały nienagannie, podczas gdy intonowane staccato przybierały nieco zduszony odcień. Z kolei tak wydobywane koloratury posiadały krystaliczną postać, a w pasażach ulegały pewnemu zamazaniu. 

Bardziej w zgodzie z emploi tej roli pozostawała Katarzyna Oleś-Blacha, skupiając się na parodystycznym ujęciu bohaterki, odznaczając się zarazem wdziękiem i znaczną vis comica. Dla Dominika Sutowicza, jej scenicznego partnera w roli Orfeusza, świetnego tenora bohaterskiego, było to pierwsze zmierzenie się z Muzą lżejszego autoramentu. Tenor Jarosława Bieleckiego okazał się natomiast nieco za lekki jak na potrzeby tej partii, lepiej prezentując się w duetach niż numerach solowych. 

Najbardziej przypadli mi do gustu odtwórcy ról charakterystycznych. Autentycznym nerwem scenicznym wyróżniał się Adam Sobierajski jako demoniczny Pluton, podczas gdy Łukasz Gaj znakomicie odnalazł się głosowo, ze znaczną swobodą poruszając się również w górnym rejestrze, a w czasie dramatycznej konfrontacji na Olimpie z Jowiszem rzucił mu wyzwanie pojedynku na c². Z kolei odznaczający się znacznym temperamentem Michał Kutnik przydał upiorowi Johnowi Styxowi znacznej dynamiki, momentami ocierając się wszakże o przeszarżowanie.

• « poprz.
• nast. »