GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościGalop, galop, galopem więc pomknijmy w cwał!
Strona 2 z 5
Trackie knieje przemieniły się w queerowy Lasek Buloński z wykonującą erotyczne piruety i pas parą mężołóżców, transwestytami oraz „obowiązkowym” ekshibicjonistą, którym oraz innym „nieuporządkowanym moralnie” wojnę wydaje moherowa Opinia publiczna, ucieleśniana przez Annę Lubańską i Joannę Wójcik oraz chór, noszący tego rodzaju nakrycia głowy niezależnie od płci. Naznaczoną sklerotycznym otępieniem biurokratyczną władzę reprezentuje Olimp, którego atrybutami okazują się senność oraz… długie kalesony i bambosze.
Nic dziwnego zatem, że jego apatyczni mieszkańcy jako nie lada atrakcję przyjmują ofertę wyprawy do piekła, które jawi się im miejscem niekończących się i przede wszystkim wyuzdanych rozkoszy, których przejawem jest zapamiętanie z jakim urzeczywistnia się maksyma, że lepiej tańczyć kankana niż czytać pisma Lacana. Figury zaludniające tę dziedzinę noszą zatem bardziej perwersyjne kostiumy: skórzany władający nią Pluton, a Charon kościotrupi. Temu ostatniemu reżyser przywrócił zresztą oryginalne miano Johna Styxa, ale ukształtował w znacznej mierze zgodnie z wyobrażeniami masowej kultury.
Poza tym na libertyńskiej uczcie władcy piekieł Wenus pojawia się w cielistym trykocie i z wąsami, czyżby jako pendant do transpłciowych postaci z prologu rozgrywającego się nocą w Lasku Bulońskim? Na tym tle jedyną w pełni spersonalizowaną postacią okazuje się muzyk Orfeusz Gluck, który bardziej pro forma, niż ze szczerego przekonania, odgrywa nałożoną przez tradycję rozpacz męża po utracie rzekomo ukochanej żony za sprawą dwukrotnie przywołanego lamentu ze swojej najsłynniejszej opery. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |