GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościWszystkie opery Ryszarda Wagnera (10)
Strona 11 z 12
Jednak nie tylko motywy przewodnie będące swoistymi cegiełkami partytury stanowią o wartości muzyki Złota Renu. Wagner w mistrzowski sposób splata motywy, rozwija i spiętrza potężne struktury dźwiękowe, które nabierają cech symfonii programowej obrazującej każdą z czterech scen.
Pierwszy obraz to dno Renu. Żywioł wody z jej nurtem, falami i refleksami światła. Akord Es-dur stopniowo wypełniając przestrzeń orkiestry powoli, grając pełną paletą barw, nasyca się światłem i ruchem – „symfonia wodnych głębin” to chyba najtrafniejsze określenie dla tego obrazu. Chociaż monachijski krytyk po monachijskiej prapremierze określił go mianem „Hurenaquarium” (kurewskie akwarium), co nie zmienia faktu, że muzyka tego obrazu zachwyca idealnym uchwyceniem klimatu wodnych głębin.
Obraz drugi przenosi nas na płaskowyż zamieszkały przez bogów. Tutaj spotykają się żywioł ziemi, z pełnym przestrzeni żywiołem powietrza. Pojawia się też po raz pierwszy żywioł ognia, który później odegra tak ważną rolę w całej tetralogii. W otwierającym ten obraz majestatycznym motywie Walhalli ześrodkowuje się boska potęga i nieograniczona władza. W miarę rozwoju akcji oraz narastania konfliktów poszerza się krąg motywów, ich przetworzeń i powiązań. Trzeci obraz poprzedza muzyczny wstęp obrazujący otchłanie podziemi Nibelungów. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |