GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościWszystkie opery Ryszarda Wagnera (8)
Strona 11 z 19
Próżno szukać takiego drugiego duetu w całej operowej literaturze. Jest tylko ten jeden, zupełnie niepowtarzalny! Przejmujący beznadziejnością wstęp do III aktu, będący jednym wielkim oczekiwaniem i zamieraniem jest kolejnym dowodem genialności kompozytora. Tutaj wspaniała pieśni Gorwenala, łączy się z pełnym bólu monologiem umierającego Tristana.
Wreszcie słynna scena to w niej w stanie nieziemskiej ekstazy umiera Izolda, jej dusza łączy się z duchem zmarłego chwilę wcześniej Tristana, a „muzyka promienieje najwyższym pięknem miłosnej śmierci Izoldy – Z. Jachimecki „Wagner”. To wszystko składa się na jedyne i wyjątkowe w swoim rodzaju dzieło, „Opus metaphysicum” powiedział o nim Friedrich Nietzsche.
Wagner przystępując do tworzenia Tristana był przekonany, że pisze operę możliwą do realizacji w każdym teatrze. Jednak targające nim emocje niespełnionej miłości spowodowały, że niewielkie w założeniu dzieło rozrosło się do ponad czterogodzinnego spektaklu o ogromnym stopniu trudności, szczególnie dla wykonawców głównych ról. Również orkiestra ze „zwykłej” stała się potężnych rozmiarów orkiestrą symfoniczną z rozbudowanym kwintetem smyczkowym. Dlatego też każde wykonanie Tristana i Izoldy jest trudną próbą wytrzymałości fizycznej, pamięci i umiejętności prowadzenia głosu oraz jego kondycji dla śpiewaków, którzy podejmą się wykonania tytułowych partii. Z tych względów właśnie pierwotnie planowana premiera na scenie teatru dworskiego w Karlsruhe nie odbyła się. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |