Przegląd nowości

Muzyczne katedry Krzysztofa Pendereckiego (1)

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 29, marzec 2021 10:00

Po wskrzeszeniu gatunku pasji, a także scenicznego sacra rappresentazione (Raj utracony), zwraca się do innych rozpowszechnionych niegdyś form muzyki barokowej jak concerto grosso (na trzy wiolonczele i orkiestrę, do pewnego stopnia także Magnificat, w którym wyodrębniona, wokalna grupa koncertująca przeciwstawiona zostaje reszcie: chórom i orkiestrze) czy folia, skomponowana dla niemieckiej skrzypaczki Anne-Sophie Mutter.

Współpracował ponadto z innymi wybitnymi muzykami swoich czasów jak zjawiskowa Stefania Woytowicz, pierwsza odtwórczyni partii sopranowych w jego oratoriach, Wanda Wiłkomirska (Capriccio nas skrzypce i orkiestrę), Heinz Holliger (Capriccio na obój i orkiestrę), wybitny wykonawca muzyki współczesnej Siegfried Palm (solowe Capriccio wiolonczelowe), Isaac Stern (I Koncert skrzypcowy), Mścisław Rostropowicz (II Koncert wiolonczelowy, solowe Per Slava) czy Jean-Pierre Rampal (Koncert fletowy). Dla celów zarobkowych u zarania swej kariery Krzysztof Penderecki pisał ilustracje muzyczne dla teatru oraz filmu. Z tych pierwszych przywołać warto oprawę do głośnej i kontrowersyjnej inscenizacji Nieboskiej komedii Konrada Swinarskiego w krakowskim Starym Teatrze, z aktem seksualnym dokonującym się na ołtarzu sprofanowanego kościoła, w związku z czym wydano zakaz wstępu dla młodzieży licealnej. 

• « poprz.
• nast. »