GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościHistoria stworzenia według Miltona i Pendereckiego (3)
Strona 5 z 12
Raj utracony jest wynikiem przełomu, jaki datuje się w twórczości Krzysztofa Pendereckiego od Zmartwychwstania, drugiej części Jutrzni (Utreniji), nawiązującej do liturgii prawosławnej, lecz w przeciwieństwie do pierwszego ogniwa, Złożenia do grobu, wykorzystującej bezpośrednie cytaty z muzyki cerkiewnej.
Oznacza on głównie zwrot w stronę Wagnerowskiego uniwersum dźwiękowego, a zwłaszcza wyrastającej z niego symfoniki Brucknerowskiej. Partytura tego dzieła odznacza się silnie schromatyzowaną harmoniką. Poza tym w pejzażu dźwiękowym Raju utraconego ważną rolę odgrywają licznie występujące nuty pedałowe, przydające mu pozorów tonalności. Na jego retorykę składają się: diabolus in musica, czyli tryton, odnoszący się do Szatana i w złożeniu z małymi sekundami współtworzący jego akord (b-e-f-ges-c-des-g), a także brzmienia oktawowe, przyporządkowane Bogu i jego otoczeniu. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |