GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościWojna Prokofiewa z Gergievem
Strona 1 z 4
Nowa inscenizacja Teatru Maryjskiego z Sankt Petersburga wkroczyła na ekrany Multikina krokiem wojskowym. Wielkie, trwające 4 godziny dzieło operowe Sergiusza Prokofiewa oparte na najsłynniejszym utworze literackim Lwa Tołstoja, ukazało swoje muzyczne zalety i sceniczne dłużyzny. W pewnej mierze przyczyniła się do tego inscenizacja próbująca pogodzić dwa główne wątki, miłosno-obyczajowy z militarno-patriotycznym. Ekranizacje powieści Wojna i pokój zwykle skupiają się na tym pierwszym drugi traktując zaledwie jako tło wydarzeń. Zresztą sercowe perypetie Nataszy Rostowej są znakomitą okazją do wyeksponowania jakiejś ładnej aktorki, która bez większego trudu może się wcielić w rolę sympatycznej, wrażliwej i kochliwej gąski.
Prokofiew pisząc wraz z żoną libretto opery Wojna i pokój postanowili jednak w równym stopniu rozbudować wątek historyczno-patriotyczny, obok bohaterów kameralnego romansu Natasza – Andriej – Pierre, wprowadzając jeszcze Kutuzowa z jego sztabem i Napoleona z generałami francuskimi, oraz wzorem Borysa Godunowa Musorgskiego najważniejszym „gierojem” uczynić rosyjski lud. Epicka opowieść z wątkiem prywatnym w inscenizacji petersburskiej przechyliła szalę jeszcze bardziej w stronę patriotyzmu, historycznych zwycięstw i pompatycznych pieśni masowych, co z naszego punktu widzenia wydaje się być czystym socrealizmem. Rzecz o tyle dziwna, że autorzy widowiska, zarówno reżyser jak i scenograf nie są Rosjanami lecz artystami zachodnimi choć sposób ujęcia dzieła sprawia wrażenie, jakby pracowali pod dyktando Kremla. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |