GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościZ Pendereckim na klifie
Strona 3 z 7
W tym wypadku była to skrzypcowa transkrypcja Kadencji z Koncertu altówkowego tegorocznego Jubilata. Był to zresztą jedyny utwór wykonany tradycyjnie, bez specjalnej "reżyserii", która jest wyróżnikiem litewskiej formacji. Bardzo ciekawym i wartościowym edukacyjnie punktem programu była słynna Chaconna in D z Partity Jana Sebastiana Bacha na skrzypce solo zagrana przez dwie skrzypaczki prowadzące ze sobą swoisty dialog muzyczny i pantomimiczny. Apogeum występu nastąpiło jednak z chwilą pojawiania się na estradzie Gediminasa Gelgotasa, który zaprezentował odmianę „rockowego” stylu dyrygowania, emanującego ruchem, energią, optymizmem. Uśmiech wyrażający pełne oddanie liderowi zajaśniał na twarzach wykonawców, co także udzieliło się publiczności reagującej na występ litewskiej grupy jak na koncert gwiazd popu. Wydaje się, że uzasadniony w przypadku tej grupy byłby koncert plenerowy, który przyciągnąłby jeszcze większą grupę słuchaczy, a sposób wykonawstwa nie kłóciłby się z wnętrzem świątyni.
We wtorek miały też miejsce dwa wydarzenia towarzyszące Festiwalowi. Pierwszym było uroczyste otwarcie „Pasażu Partutur” na głównym deptaku Trzęsacza, ulicy Klifowej. Na trotuarze zamiast tradycyjne ułożonych kostek pojawiła się na całej szerokości powiększona pięciolinia z początkowymi nutami kompozycji Marka Jasińskiego, (przedwcześnie zmarłego kompozytora, wielkiego zwolennika Festiwalu Sacrum Non Profanum) zgrabnie zakończona ogromną klawiaturą. Władze Gminy Rewal postarały się nie tylko o wyasygnowanie sporych pieniędzy na przebudowę deptaka, ale potrafiły nawet namówić Krzysztofa Pendereckiego, aby jedną ze swych ręcznie zapisanych stron papieru nutowego z autografem przesłał do Trzęsacza w celu stworzenia stałej ekspozycji w „Pasażu Partytur”. Zaiste trzeba pogratulować wójtowi Rewala Robertowi Skraburskiemu pomysłu i wykonania tej nietuzinkowej inwestycji.
Drugim wydarzeniem było otwarcie wystawy plakatu muzycznego Zbigniewa Latały. Prace w większości przedstawiały „styl amerykański”. W większości prezentowały zdjęcie muzyka autorstwa Z. Latały (świetnie uchwycony charakter postaci na czele z Krzysztofem Pendereckim, Henrykiem Mikołajem Góreckim, Wojciechem Kilarem, a także Mozartem, Chopinem itd.), często zgrabnie komputerowo opracowane uzupełnione dużymi, czytelnymi literami zapowiadającymi imprezę. Do ciekawszych plakatów warto wymienić oryginalną aranżację wizerunku Philipa Glassa, a także plakat do monodramu Kontrabasista w wykonaniu Jerzego Stuhra, które proponowały ciekawy styl intelektualnie-plastyczny w lapidarny sposób charakteryzując zapowiadane wydarzenie.
|
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |