Przegląd nowości

Motety Jana Sebastiana Bacha x 2 – Herreweghe i Matt

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 16, kwiecień 2012 00:20

W latach 2010-2011 ukazały się dwie piękne płyty z Motetami BWV 225-230 Jana Sebastiana Bacha. Na pierwszej z nich – wydanej przez Brilliant Classics – Nicol Matt prowadzi dwa zespoły: Chamber Choir of Europe oraz European Chamber Soloists. Z kolei na drugiej, Philippe Herreweghe kieruje zespołem Collegium Vocale z Gandawy; jest to drugi krążek w katalogu wytwórni Phi [1], którą belgijski dyrygent założył w roku 2010.

Motety Bacha stanowią żelazny repertuar muzyki chóralnej. Jest to muzyka uniwersalna. Pozostawia ona dyrygentowi wiele możliwości interpretacyjnych, ale też bywa rozpatrywana przez pryzmat stylu epoki, w której powstała, co zawęża pole wykonawcze. Granica między swobodą a konwencją jest tym samym bardzo delikatna, w związku z czym na próżno by szukać interpretacji absolutnej, innymi słowy – obiektywnej, pod którą można by napisać, że „taką wymarzył sobie Bach”.

Komponując Motety, lipski kantor złożył hołd jednemu z najważniejszych gatunków muzycznych średniowiecza i renesansu. Gatunkowi, który stale ewoluował od początków swego istnienia; zmianie ulegała jego forma, charakter i funkcja społeczna. Warto pamiętać, że w XVII i XVIII wieku terminem motet określano różnorakie utwory religijne, które w jakikolwiek sposób były związane z liturgią [2]. Pomimo gatunkowego anachronizmu, motety Bacha wciąż wywierają na słuchaczach wrażenie. Zachwycał się nimi na przykład Wolfgang Amadeusz Mozart, który miał okazję poznać je w roku 1789 podczas wizyty w Lipsku [3].

Jeśliby wziąć pod uwagę repertuar wokalny Bacha, właśnie motety były najchętniej wykonywanymi jego utworami, głównie przez chórzystów z kościoła św. Tomasza w Lipsku. Paradoksalnie, zachowało się niewiele dokumentów na ich temat, w związku z czym istnieją niejasności co do tego, kiedy i z jakiej okazji powstały oraz ile z nich zaginęło. W XIX wieku sądzono, że są to utwory na chór a cappella, dziś jednak wiemy, że nie był to jedyny sposób ich wykonywania. Jak dowiadujemy się z Leksykonu muzycznego (Musicalischen Lexicon) Johanna Gottfrieda Walthera z roku 1732, partie wokalne motetów mogą być dublowane i wzmacniane przez każdy rodzaj instrumentów.

• « poprz.
• nast. »