GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościWszystkie opery Ryszarda Wagnera (13)
Strona 7 z 10
W tym momencie zaczyna się najbardziej tragiczny moment całej tetralogii, Hagen odwraca uwagę Zygfryda i podstępem wbija mu w plecy oszczep. Młody ufny i otwarty bohater ginie z imieniem Brunhildy na ustach. Ten, który miał zbawić świat uległ mocy ludzkiego zła. Rycerze przy dźwiękach marsza żałobnego niosą zwłoki bohatera do zamku Gibchingów.
Zrozpaczona Gudruna pada na jego zwłoki, Hagen chce zabrać pierścień, ale zanim go odbierze zwłokom musi zabić Gunthera. Wreszcie Hagen może wykrzyknąć – Po ojcu spadek umie wziąć syn! Pierścień jest mój! Jedynie Brunhilda wydaje się być nieziemsko spokojna, odsuwa płaczącą Gudrunę. Rozkazuje usypać wielki stos ofiarny, złożyć na nim zwłoki Zygfryda.
Szczap potężnych znieście nad brzeg, wysoki ułóżcie stos!– Dopiero teraz zrozumiała, że spełniła się do końca klątwa Alberyka. Pozostaje jej już tylko podpalić stos i samej rzucić się w jego płomienie by zginąć razem z ukochanym mężem. Tak jak Zygfryd przeszedł przez ogień by ją ocalić, teraz ona przez ogień idzie do niego. Wszystko płonie, giną ludzie i bogowie, ogień wypala również przekleństwo jakie ciąży na złocie i pierścieniu. Po chwili pozostają już jedynie popioły i zgliszcza, występujące z brzegu fale Renu topią zbrodniczego Hagena, zalewają pogorzelisko oczyszczając świat ze zła. Na niebie widać potężne światło, to łuna pożaru Walhalli. Nadszedł kres panowania bogów. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |