Śpiewane lata Ewy Iżykowskiej

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 11, maj 2015 05:22

Pietras Sławomir

To nie bywałe w skali polskiej, ba - nawet światowej, aby Opatrzność jedną osobę obdarowała aż tyloma artystycznymi przymiotami, które odpowiednio ukształtowane legły u podstaw artystycznej kariery. Mowa o Ewie Iżykowskiej, śpiewaczce nie schodzącej ze scen i estrad począwszy od lat osiemdziesiątych, a już w naszym stuleciu pedagogu z coraz bardziej interesującymi rezultatami, obecnie prorektorze Uniwersytetu Muzycznego w Warszawie.  Od czasu do czasu śpiewa jeszcze repertuar pieśniarski, aby młodzieży dać przykład mistrzostwa interpretacji i kunsztu w posługiwaniu się głosem.

Niedawno uczyniła tak na wieczorze jubileuszowym w sali koncertowej swej uczelni obliczywszy, że mija właśnie 35 lat jej pracy artystycznej. Uroczystość cechowała zawstydzająca skromność. Tylko niezawodny ZASP rękami jak zawsze aktywnej i koleżeńskiej Danuty Renzówny wręczył wciąż młodej Nestorce okazałą statuetkę, ciężką i solidną. Nie było sążnistych przemówień laudacji, orderów, medialnego szumu, ani stada celebrytów. Nawet niektórzy wychowankowie Maestry przyszli odziani niestosownie, z czego pani Prorektor powinna wyciągnąć dydaktyczne wnioski. Od dawna gdzie mogę sugeruję, że w uczelniach artystycznych powinny odbywać się zajęcia edukujące młodzież w profesjonalnych sposobach planowania kariery, kreowania własnego wizerunku, rozeznawania się w labiryntach stosunków towarzyskich, powiązań medialnych, a nawet poruszania się w życiu publicznym w odpowiednich ubiorach na różne okazje. W tym wszystkim dzisiejsza Jubilatka była zawsze mistrzynią, o czym wiem dobrze, bo nasza znajomość pochodzi jeszcze z czasów, kiedy Pan Bóg miał długą i nie bardzo siwą brodę. 

Ewa Iżykowska najpierw w kaliskiej szkole muzycznej uzyskała równolegle dyplom z fortepianu i śpiewu, którego nauczyła ją prof. Lidia Małachowicz. Studia wokalne odbyła w Warszawie, pod kierunkiem prof. Kazimiery Goławskiej, potem przez wiele lat konsultując się z prof. Ewą Wdowicką w Poznaniu. Wkrótce wyjechała do Włoch, aby kształcić głos u kilku wybitnych pedagogów, wśród których była Giulietta Simionato i Giorgio Favaretto. W tym czasie zdobywała nagrody i wyróżnienia na konkursach wokalnych, oraz debiutowała jako Fiordiligi w Cosi fan tutte w Alessandrii.

• « poprz.
• nast. »