GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Cyrulik Sewilski” Rossiniego w Théâtre du Capitole w Tuluzie
Strona 2 z 4
Ów kaktus ilustruje też symbolicznie domowe uwięzienie młodej i pięknej Rozyny. Osadzona na obrotowej scenie scenografia zręcznie i spektakularnie (również za sprawą zróżnicowanej kolorystyki) przywołuje dwa miejsca akcji. Pierwsze z nich to typowa ulica Sewilli, z balkonem domu doktora Bartolo i krzątającymi się pod nim mieszkańcami tego miasta: robotnikami, muzykantami, księżmi…Nie przypadkowo przy tej samej ulicy umiejscowiony jest również dom publiczny, oznaczony świecącym na czerwono napisem „prostibulo”.
Przechadzające się przed nim i wyzywająco odziane panienki lekkich obyczajów wyłapują kolejnych chętnych do zaznania rozkoszy klientów, wśród których pojawiają się też wspomniani już wyżej księża. Po obrocie sceny odsłania się dwupoziomowe wnętrze mieszczańskiego domu z lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku i to właśnie owo płynne przenoszenie akcji z salonów na ruchliwą ulicę nadaje scenicznej narracji niedający chwili wytchnienia rytm.
W szalonym rytmie jest też prowadzona ekstrawagancka, często frywolna, wszakże nieustannie pomysłowa i emanująca przednim humorem gra aktorska. Każdy z precyzyjnie zaplanowanych epizodów przykuwa uwagę wyostrzonym kreśleniem cech charakteru poszczególnych bohaterów, w których żywiołowo wcielają się zachowujący się jak rozbrykane dzieci soliści. Köpllinger mnoży w nieskończoność zabawne sytuacje, inscenizacyjne detale, wywołujące salwy śmiechu i podszyte absurdem scenki (na przykład atakujący doktora Bartolo kot-maskotka, prowadzony przezeń nieco później za ogon). |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |