GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Turandot”: Oko opaczności albo Chińczycy w Krakowie
Strona 4 z 5
W dobie genderowej bardziej przekonującą byłaby motywacja tytułowej bohaterki ze względu na jej orientację seksualną, a więc niechęć do jakiegokolwiek kontaktu seksualnego z mężczyznami, czemu zapobiec mają zawiłe zagadki. Za sprawą występu w tej partii Wioletty Chodowicz i zdecydowanie lirycznego jej ujęcia, przemiana bohaterki stała się bardziej wiarygodna. Również w wydaniu Agnieszki Kuk tytułowa Turandot jest postacią wielowymiarową, także pod względem aktorskim.
Na dodatek i wokalnie niepozbawiona uczuć, manifestujących się poprzez śpiew skoncentrowany nade wszystko na ekspresji, której służy poruszanie się w obrębie średnicy głosu i schodzenie do rejestru piersiowego. Tym razem wszystkie partie powierzone zostały śpiewakom na co dzień wykonującym pierwszoplanowe role.
Tak było w przypadku wnoszącego pierwiastki komizmu tria Ping, Pang i Ponga w osobach: Jacka Jaskuły, Adriana Domareckiego i Łukasza Gaja, odpowiednio zestrojonych pod względem barwy brzmienia. Znakomicie odnalazł się w partii Timura Wołodymyr Pańkiw, bas o głębokim tembrze, dodając w ten sposób wiarygodności postaci, a Krzysztof Kozarek z powodzeniem zaprezentował się w partii cesarza Altuma. Z kolei Adam Szerszeń użyczył głosu Mandarynowi. Inscenizacja Karoliny Sofulak pozostaje w połowie drogi pomiędzy konwencjonalnym, operowym orientem, a nie tyle unowocześnieniem, ile pewną dozą innowacji i realiów spod znaku gatunkowego fantasy. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |