Przegląd nowości

„Muzyka czasów rozpadu”

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 23, listopad 2021 06:00

Do tego ostatniego należy rozbudowany ustęp solowy o wirtuozowskim zacięciu, zakończony klasterem, z wielką brawurą zagrany przez Martynę Zakrzewską.

Jednym z podstawowych efektów artykulacyjnych spektralizmu jest wykorzystywanie rezonansu, uzyskiwanego w przypadku fortepianu między innymi bezpośrednio ze strun. Innymi są glissanda, tremola czy wibrata prowadzące do kolorystycznej migotliwości. Jednocześnie od czasu do czasu dają znać o sobie odwołania do tradycyjnych technik kompozytorskich jak imitacje. Wykonaniu towarzyszyły abstrakcyjne wizualizacje autorstwa Aleksandry Ołdak, wyświetlane na ekranach rozstawionych po obydwu stronach występującego zespołu.

Członkowie Spółdzielni Muzycznej nie tylko włożyli wiele wysiłku w należytą prezentację tego dzieła, ale w błyskotliwy sposób wydobyli całe „spektrum” jego zmiennych oblicz, z których dwukrotnie przebijały nawet quasi-taneczne rytmy, gdyż nie jest to dzieło wyłącznie eksperymentalne. A co za tym idzie zaprzecza obiegowemu mniemaniu o hermetycznym charakterze nowoczesnej muzyki, niezdolnej zainteresować odbiorcy na co dzień z nią nieobcującego. Także i ja zasugerowałem się tym przekonaniem, oczekując, że będę jednym z nielicznych słuchaczy koncertu, przezornie przez organizatorów zlokalizowanego w Sali Kameralnej krakowskiego Centrum Kongresowego. A tu pełne zaskoczenie, okazało się bowiem, że wszystkie miejsca, poza wyłączonymi z przyczyn epidemicznych, były zajęte.

                                                                        Lesław Czapliński

• « poprz.
• nast. »