GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Rigoletto” Verdiego w Opéra de Montpellier
Strona 3 z 5
Posuwa się on nawet do zainscenizowania epizodu porwania swojego dziecka, którego dokonują entuzjaści i admiratorzy jego zabawnych wygłupów wraz z wrogo doń nastawionym agentem (jest nim Hrabia Monterone). Ostatecznie Rigoletto nie jest już w stanie zapanować nad emocjami - jego występ przybiera niebezpieczny obrót, a rzeczywistość zaczyna dominować nad fikcją. Przerażony i coraz bardziej pogrążający się w schizofrenicznych obsesjach bohater musi jednak ulec naciskom wspomnianego agenta zmuszającego go do kontynuowania za wszelką cenę spektaklu.
W finale zdruzgotany stand-upper przyznaje się przed publicznością do zbrodni, jakiej dokonał na swojej córce i zaraz potem popełnia samobójstwo. Owa scena zabójstwa jest widzom pokazana zaraz po uniesieniu się kurtyny do góry, a dochodzi do niej z tego powodu, że w przypływie szaleństwa Rigoletto wciela się w postać Sparafucile i karze Gildę w ten okrutny sposób za to, że jakoby oddała się hrabiemu.
Tak zaskakująco nakreśloną rolę tytułową kreuje albański baryton Gezim Myshketa, który odziany w żółty strój komika (kostiumy autorstwa Yashi) prowadzi żywiołową grę aktorską, przemieszczając się nieustannie pomiędzy swoją umieszczoną na scenie lożą (scenografia Fabien Teigné) i szeroką kładką, górującą z przodu kanału orkiestry. Miota się przy mikrofonie, w swoich schizofrenicznych urojeniach naśladując śpiew innych protagonistów, a ekspresyjne grymasy jego twarzy i przerysowane ruchy są za pośrednictwem kamery wideo skrzętnie wyłapywane i rzucane na zawieszony w głębi scenicznej przestrzeni ekran. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |