GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościKrakowscy kompozytorzy nie dają za wygraną! – XXXIII Festiwal ich twóczości
Strona 4 z 4
Wrażliwego partnera znalazł w osobie pianistki Joanny Galon-Frant. Przypomniano następnie wiolonczelowe Intermezzo, ostatni utwór nieżyjącego od sześciu lat Adama Walacińskiego, kompozytora (prywatnego ucznia Stefana Kisielewskiego i autora licznych ilustracji filmowych, w tym do Matki Joanny od Aniołów czy Faraona) oraz publicysty muzycznego. Wbrew tytułowi nie jest ono pogodną miniaturą, lecz momentami spazmatycznym lamentem, szczególnie bliskim brzmieniowej naturze tego instrumentu. Niespokojna, rwąca się narracja Odpływu Aleksandra Nowaka nie wywołuje raczej skojarzeń programowych.
Cyklicznie przechodzi od imitacyjnego dialogu wiolonczeli i fortepianu do swoistego zaciętego pomiędzy nimi współzawodnictwa, by powoli wygasnąć w pojedynczych, oderwanych dźwiękach. Ze szczególnym zainteresowaniem oczekiwałem prawykonania fortepianowej miniatury Krzysztofa Kostrzewy Taniec wirujących derwiszy, ponieważ w swoim czasie zajmowałem się i poświęciłem obszerny szkic ceremoniom bractwa mevleviye, w których wszakże istotną rolę odgrywa nostalgiczne brzmienie fletu ney. Kompozycja stanowi raczej swobodną impresję luźno zainspirowaną dramaturgią tych widowisk, z na przemian odcinkami kontemplacyjnymi i prowadzącymi do ekstatycznych uniesień accelerendami oraz następującymi po nich chwilami uspokojenia. Pozostałą część koncertu wypełniło znacznie większych rozmiarów II Trio fortepianowe – Tryptyk „Lustro o trzech obliczach” Lery Auerbach. To cykl pięciu studiów dźwiękowych o różnym stopniu brzmieniowej intensywności. Wyrafinowanej artykulacji pierwszego Moderato libero przeciwstawione zostaje pełne namiętnego zacięcia, z lekka taneczne Allegro appassionato, przechodzące w nieukrywające tego rodzaju inspiracji Tempo di valse, po którym następuje z lekka archaizowane perpetuum mobile – Allegro assai – by ustąpić miejsca bardziej refleksyjnemu Adagio nostalgico, odwołującemu się przede wszystkim do efektów barwowych, wykorzystujących między innymi technikę glissandową. Młodzi muzycy z katowickiego AdAstra Piano Trio (do wcześniej występujących dołączyła skrzypaczka Anna Szabelka) z dużym wyczuciem wydobywali niekiedy wręcz proteuszową zmienność tej momentami bardzo kapryśnej partytury.
https://www.youtube.com/watch?v=G2UrehjBjEQ
Lesław Czapliński |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |