Przegląd nowości

Dziwne koleje losu polskich oper współczesnych (1)

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 11, kwiecień 2021 07:18

Idąc śladami kolejnych premier należy wspomnieć rok 1986, kiedy Król Roger został wystawiony w Dortmundzie. Ponownie za jego realizacją stał zespół polskich artystów: Laco Adamik – reżyseria, Andrzej Kreütz-Majewski – scenografia. Dyrygował Robert Satanowski, inicjator całego przedsięwzięcia. Dwa lata później ma miejsce amerykańska premiera w Long Beach Opera w Kalifornii, reżyserował David Alden. 

Cztery lata później w 1992 roku Marek Grzesiński (reżyseria) i Andrzej Kreütz-Majewski (scenografia) zrealizowali Rogera najpierw w  Buffalo, dwa miesiące później w Detroit (Michigan Opera Theatre) z udziałem Izabeli Kłosińskiej w partii Roksany. 

I znowu powtórzyła się znana od lat sytuacja, zachwyty nad premierą i szybko topniejący zachwyt szeregowej publiczności sprawiły, że opera kolejny raz nie cieszyła się długim powodzeniem i szybko zeszła z afisza. Pozostając na amerykańskiej ziemi należy wspomnieć o wystawieniu Rogera w 2009 roku na festiwalu Bard Summer Scape w Annandale-on-Hudson w stanie Nowy Jork, reżyserował Lech Majewski, dyrygował mający polskie pochodzenie Leon Botstein. W obsadzie: Adam Kruszewski (Roger), Iwona Hossa (Roksana) i Tadeusz Szlenkier (Pasterz). W międzyczasie pojawił się Roger w Stuttgarcie w reżyserii Petera Mussbacha (1997) oraz Amsterdamie wyreżyserowany przez Johannesa Schaafa (2000).

                                                                               Adam Czopek

Dalsza część tekstu będzie opublikowana za tydzień 

• « poprz.
• nast. »