Przegląd nowości

Dziwne koleje losu polskich oper współczesnych (1)

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 11, kwiecień 2021 07:18

W 1949 roku Roger z powodzeniem zawędrował do Teatro Massimo w Palermo, reżyserował Bronisław Horowicz, dyrygował Mieczysław Mierzejewski. Sukces tej premiery wywołał zrozumiałe zainteresowanie tym mało znanym dziełem, które wolno, bo wolno ale odzyskiwało należne mu miejsce w światowym repertuarze. Roger wrócił do Palermo dzięki Krzysztofowi Zanussiemu, który wspólnie z Ewą Starowieyską, zaprezentował w 1992 roku  w Teatro Politeamo nową jego inscenizację.

Kolejną inscenizację w 2005 roku przygotował Jannis Kokkos, dyrygował Jan Latham-Koenig. W 1981 roku poznali Króla Rogera bywalcy Teatro Colón w Buenos Aires, była to pierwsza polska opera w tym teatrze. Inscenizację zrealizował polski zespół; Aleksander Bardini – koncepcja reżyserska, jej realizacja Lech Komarnicki, Andrzej Kreütz-Majewski – scenografia, dyrygował Stanisław Wisłocki. Obsadę stanowili również polscy artyści: Andrzej Hiolski – Król Roger, Bożena Betley – Roksana i Wiesław Ochman – Pasterz.

Odbyło się pięć przedstawień od 7 do 17 listopada. Tradycyjnie po zakończeniu sezonu publiczność Teatro Colon wybiera najlepsze przedstawienie, tym razem wygrało dzieło Karola Szymanowskiego. Z chwilą wyjazdu polskiego zespołu Król Roger zszedł z afisza i dotychczas nań nie wrócił. Kolejny raz sprawdził się powtarzający się stale scenariusz; gorące przyjęcie premiery i szybki zanik entuzjazmu publiczności, co sprawia, że kolejny raz zawiodły nadzieje wprowadzenia Rogera do stałego repertuaru operowego.

• « poprz.
• nast. »