Przegląd nowości

Czekając na Covidove okno – „Pajace” Ruggiero Leoncavallo

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 08, kwiecień 2021 23:17

Niestety nie udało mi się znaleźć interpretacji Tomasza Kuka. I wiele, wiele innych … Po wysłuchaniu interpretacji zaproponowanych przez wykonawców na przestrzeni lat, ze zdumieniem odkryłam, że pod względem natężenia emocji nie różnią się tak bardzo. Widocznie widownia oczekuje od przedstawienia operowego ekstremalnych wzruszeń, nie może oprzeć się sile śpiewu. Słynna aria inspiruje nadal do tworzenia dzieł z pogranicza sztuk na przyklad w wykonaniu GOLDiii – kobiety klauna i jako podkład do wybranych scen z filmu Joker, w reżyserii Todd Phillipsa.

Internet jest przepastnym magazynem wielu wykonań zarówno koncertowych jak i tych śpiewanych w ramach spektakli. Narzucają się pytania: Czy po wysłuchaniu wielu interpretacji tej arii można podać przepis na operowy przebój? Czy to nazwisko wykonawcy, czy może jednak magiczny splot muzyki i tekstu trącający struny ludzkiej duszy (dla wierzących) albo wzbudzający odpowiednie obszary kory mózgowej (dla racjonalistów)? Co sprawia, że zostawiam rozum w operowym foyer, poddaję się emocjom? Przecież Canio to zazdrosny brutal, prostak traktujący żonę jak swoją własność a jednak współodczuwam z nim wzbierającą rozpacz. Tajemnica, niech tęższe głowy się głowią, a może sztuczna inteligencja da nam odpowiedź – tworząc ekstrakt z tysięcy wykonań? Sztuka na scenie, sztuka w sztuce … Canio odgrywa na scenie komiczną historię zdradzonego męża ale w pewnej chwili zdziera maskę i ukazuje swoją prawdziwą twarz – No, Pagliaccio non son. Przedstawienie miesza się z rzeczywistością, Canio próbuje wydrzeć imię kochanka, zabija Neddę naprawdę, Silvio chce ratować ukochaną i dzieli jej los. Canio rzuca w stronę osłupiałej widowni: Komedia skończona. Na zakończenie parę słów o samym spektaklu. Było wiele komicznych chwil – jak to w komedii dell’arte – wspaniały balet, akrobaci no i Nedda (Iwona Socha) – piękny śpiew w połączeniu z niewątpliwą vis comica. Drapieżny Tonio w interpretacji Leszka Skrli. Pełen życia wielobarwny spektakl. Widownia znów daje się uwieść muzyce i sile opowieści, ale czy nie tego oczekujemy …  

                                                                      Małgorzata Włodarczyk

• « poprz.
• nast. »