Przegląd nowości

24. Festiwal George Enescu w Bukareszcie (1)

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 11, październik 2019 21:53

Naprzemiennie liryczna i heroiczna część pierwsza szybko ustąpiła miejsca ciemnej i złowieszczej atmosferze części drugiej, znajdującej swoje ukojenie w uroczystym i emanującym spokojem finale, w którym ważną rolę odgrywa masywnie i dostojnie brzmiący chór. I właśnie chórzyści z Florencji zaimponowali tutaj wyjątkowo spójnym brzmieniem i demonstracją zbiorowej muzykalności. Przed tym koncertem można się było jeszcze wybrać do Sali Ateneum, gdzie na miłośników muzyki fortepianowej czekały autentyczne wzruszenia podczas recitalu niemieckiego pianisty Gerharda Oppitza, określanego nieraz przez krytyków muzycznych mianem „ostatniego z romantyków”.

Po pełnej energii i rozwichrzonej - choć zarazem utrzymanej w ryzach - interpretacji Sonaty n°17 „Burza” Beethovena, bardzo duże zainteresowanie wywołała obecność w programie rzadko goszczącej w salach koncertowych czteroczęściowej Suity n°2 Enescu, w której kompozytor nie zrezygnował jeszcze zupełnie ze stylu neo-klasycznego i w której nie trudno dopatrzyć się wpływów Claude’a Debussy’ego.

Nie brak też w niej elementów folkloru rumuńskiego, chociaż manifestują się one w dość dyskretny sposób. Ten trwający około dwudziestu minut utwór znalazł w Oppitzie idealnego wykonawcę, który oczarował skupionych słuchaczy nieprzeciętną wrażliwością i szeroką paletą niuansów kolorystycznych. Delikatność i duchowe eksplorowanie materii muzycznej charakteryzowało też jego interpretację Sonaty n°21 Schuberta, jakby nieustannie ukazywanej w innym oświetleniu, zanurzanej w atmosferze rezygnacji i przygnębienia, która chyba nikogo nie pozostawiła obojętnym.   

                                                                                   Leszek Bernat

• « poprz.
• nast. »