GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościKiedy znika rozsądek rodzą się demony, czyli ciemne chmury zbierają się nad Loudun (2)
Strona 10 z 17
Partia Grandiera utrzymana jest w wysokiej dla głosu barytonowego tessyturze, stąd wymaga częstego sięgania po falset. Z kolei w przypadku Joanny nieustannie balansuje ona pomiędzy śpiewem a recytacją, cechują ją znaczne przeskoki interwałowe (najczęściej nony małej), a niektóre jej ustępy wzorowane są na dźwięku generowanym elektronicznie, co uzyskane zostaje za sprawą ćwierćtonowych tryli (w III akcie, w rozmowie z księdzem Mignon), natomiast dyskretne wokalizy pojawiają się w jej śpiewie przy słowie „Asmodeusz”.
Te ostatnie dominują w niewielkiej, ale niezwykle wymagającej partii Philippe, sięgającej niebotycznego tonu a³ i w znacznej mierze nawiązującej do sopranowej partii z Dies irae sprzed dwóch lat. Klastery i dźwięki o nieokreślonej wysokości oraz glissanda występują w ansamblach z udziałem sióstr (w III akcie, w scenie w klasztornym ogrodzie, gdy Joanna poprzez umartwienie stara się odkupić swą winę wobec Grandiera) oraz zbiorowych ustępach chóralnych, stanowiących niejednokrotnie, niczym orkiestra, swoiste tło dźwiękowe dla wydarzeń scenicznych.
Chór spełnia bowiem nie tyle funkcję dramaturgiczną: uczestnika wydarzeń (siostry zakonne) czy ich komentatora (np. głos mieszkańców Loudun), co przede wszystkim czysto muzyczną. W tej roli jego partia, w przeciwieństwie do śpiewanej lub recytowanej przez postacie, na ogół nie zawiera tekstu słownego, lecz efekty czysto akustyczne: szepty, śmiechy, krzyki. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |