Przegląd nowości

„Orfeusz w piekle” w Staatsoper Stuttgart

Szczegóły

Opublikowano: środa, 04, styczeń 2017 15:52

Położone w niemieckim regionie Badenia-Wirtembergia miasto Stuttgart znane jest ze swoich licznych instytucji naukowych, akademickich i badawczych, na co z pewnością ma wpływ imponujący budżet, jaki tutejsze władze przeznaczają na prace rozwojowe. Ponadto to liczące ponad sześćset tysięcy mieszkańców miasto pełni też rolę centrum medialnego, co wynika z tego, że swoje siedziby mają tutaj ważne stacje radiowo-telewizyjne, jedna z bardziej prestiżowych gazet regionalnych Stuttgarter Zeitung oraz liczne media audiowizualne i wydawnictwa fachowe. Warto też zwrócić uwagę na intensywne życie kulturalne Stuttgartu, a w szczególności na przyciągającą szerokie rzesze melomanów aktywność muzyczną tego ośrodka, który chlubi się prezentującą wysoki poziom orkiestrą symfoniczną (Radio Symphonie Orchestra), prowadzoną w przeszłości między innymi przez tak wybitnego dyrygenta jak Roger Norrington, oraz młodzieżową orkiestrą kameralną (Junges Kammerorchester Stuttgart). Trudno również przecenić rolę istniejącej już od 1857 roku Hochschule für Musik, instytucji kształcącej wielu przybywających z różnych stron świata studentów i organizujących liczne koncerty, podczas których adepci sztuki muzycznej występują u boku renomowanych solistów i na których programy składają się obejmujące wszystkie epoki utwory.

Owa wyższa szkoła muzyczna jest nie tylko łatwo rozpoznawalną przez każdego przybysza instytucją artystyczną, ale również stała się bardzo charakterystycznym punktem w pejzażu miasta, ze względu na swoją oryginalną sylwetkę architektoniczną. Wszakże najbardziej znanym ośrodkiem życia muzycznego miasta jest zaprojektowana przez Maxa Littmanna i skonstruowana w 1912 roku Staatsoper Stuttgart, mogący pomieścić tysiąc czterystu widzow teatr operowy- nazywany Grosses Haus - zainaugurowany wystawieniem Ariadny na Naksos Richarda Straussa. To również w tym miejscu wykreowano między innymi tak ważne pozycje repertuaru lirycznego jak Tragedia florentyńska Aleksandra von Zemlinsky'ego, Morderca, nadzieja kobiet Paula Hindemitha, Die Bernauerin Carla Orffa, Zaczarowane skrzypce i Rewizor Wernera Egka, Osud Leosza Janaczka, Rondeau György Ligetiego, Akhnaten Philipa Glassa czy Angielska kotka Hansa Wernera Henzego.

• « poprz.
• nast. »