GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościDwie Anity konkurują o Aleksandra, a Ildar się im przygląda…
Strona 3 z 5
Pewien niedosyt wzbudziło natomiast wykonanie wspomnianej arii „z kwiatkiem”, albowiem śpiewak nie mógł się zdecydować, czy w górze skali sięgnąć pełnym głosem, czy też zgodnie z francuską tradycją falsetem, a więc ten ustęp zabrzmiał nie do końca pewnie i zadowalająco.
Artysta z nawiązką nadrobił to w dramatycznych recytatywach i ariosach w następnym akcie, a zwłaszcza w wielkim duecie finałowym, budzącym prawdziwe wzruszenie, kiedy José gotów jest wyrzec się dla Carmen wszystkiego, co było dlań dotąd najświętszym, a czego świadectwem staje się zerwanie z szyi ogromnego krzyża i ciśnięcie go za siebie (czyżby w ten sposób ostatecznie przecinał pępowinę z prawdopodobnie zmarłą matką?). Scena ta wywierałaby jeszcze większe wrażenie, gdyby reżyser – Richard Eyre – oszczędził śpiewakom szamotaniny i walania się po ziemi. Przedstawienie zamyka pojawiający za sprawą obrotowej sceny zatrzymany obraz Escamilla, stojącego w otoczeniu widzów nad zabitym bykiem. Można powiedzieć, że i on wraz z Carmen stanowili bardziej dobraną parę, również pod względem wokalnym, skoro te partie przeznaczone są na średnie głosy (mezzosopran i baryton). Niestety, w tym przypadku Anita Raczweliszwili nie znalazła godnego siebie partnera w osobie baszkirskiego barytona Ildara Abdrazakowa, wyjątkowo tym razem bezbarwnego i nijakiego zarówno głosowo, jak i aktorsko. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |