Przegląd nowości

„Aleko” po kijowsku

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 09, maj 2014 08:49

Zapowiadający kolejne spektakle XXI Bydgoskiego Festiwalu Operowego Aleksander Laskowski z radiowej „dwójki” miał nie lada problem układając krótką prelekcję wprowadzającą do występu zespołu operowego i baletowego Opery Narodowej Ukrainy im. Tarasa Szewczenki. Po pierwsze zastanawiał się czy zupełnie pominąć kontekst polityczny wizyty zagranicznych gości w Polsce w czasie ogromnych niepokojów w ich kraju, bo choć polityka nie powinna wkraczać w sferę kultury, to jeszcze w przeddzień spektaklu doszło w Odessie do tragicznego pożaru, w którym śmierć poniosło kilkadziesiąt osób. Po drugie dylemat stanowiła sama konstrukcja programu prezentowanego przez ukraińskich artystów, który w całości składał się z pozycji rosyjskich, wykonywanych w języku rosyjskim i należących do kultury rosyjskiej estetycznie, stylistycznie, a nawet technicznie. Aleksander Laskowski wybrnął z tych dylematów w sposób następujący: na wstępie podziękował artystom z Kijowa, że w tak trudnym dla nich okresie przyjechali do Bydgoszczy, a po drugie stwierdził, że libretto Aleko w dużej mierze przypomina operę Carmen Bizeta, tyle tylko, że zazdrosny Don Jose zabija jedynie Cygankę a oszczędza jej kochanka, zaś zazdrosny Aleko morduje dwie osoby z cygańskiego taboru.

W istocie analizując program zaprezentowany przez operę i balet z Kijowa można by pójść jeszcze dalej. Nie tylko w stu procentach należał on do strefy rosyjskojęzycznej, co zresztą w Kijowie nie powinno nikogo dziwić, ale pozostawał w obrębie dawnych wpływów Rosji Radzieckiej, a więc prezentował kurczowe przywiązanie do tradycji wykonawczej i staranne unikanie wszelkich „płynących z Zachodu” eksperymentów i wynikających stąd ciągot „rewizjonistycznych” czy modernistycznych w kulturze.

• « poprz.
• nast. »