GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„L’Aiglon” Honeggera/Iberta w Opéra de Lausanne
Strona 4 z 5
Pokazywana w Lozannie realizacja zachwyca pieczołowicie przygotowaną i przykuwającą uwagę niebywałą skutecznością, elegancją i plastycznym pięknem warstwą wizualną. Składają się na nią kojarząca się z obrazami znanych malarzy (np. Watteau) scenografia Christiana Fenouillata, przywołująca duszną i trudną do wytrzymania atmosferę stanowiącego dla tytułowego bohatera swoiste więzienie pałacu Schönbrunn, pełne przepychu i nawiązujące do czasów akcji stroje Agostino Cavalca, a także bezbłędnie prowadzona przez Christophe’a Foreya, pełna pastelowych odcieni reżyseria świateł.
Z wyjątkowymi walorami na planie estetycznym idealnie harmonizuje ustawiona ze znawstwem przez Renée Auphan gra aktorska: płynna, sugestywna, naturalna, pozbawiona jakichkolwiek przerysowań czy operowo-sztucznych gestów i póz - jednym słowem wzruszająca i w pełni adekwatna do przekazywanych treści, sytuacji i klimatów. Pełną satysfakcję sprawia również dobrana w dużej mierze z młodych - „wyłowionych” przez Erica Vigié jeszcze podczas ich studiów w konserwatoriach - wokalistów, wśród których niewątpliwym odkryciem dla wielu odbiorców jest kreująca mezzo-sopranową i pod każdym względem szczególnie trudną rolę Orlątka Carine Séchaye. Fantastycznie prowadzony i niezwykle ekspresyjny głos szwajcarskiej wokalistki w połączeniu z jej żarliwą, pełną entuzjazmu i wrażliwą grą sceniczną doskonale oddają wewnętrzne cierpienia i niemalże mistyczne uniesienia zmierzającego ku przedwczesnej śmierci księcia. W jej wydaniu finałowa scena opery wzbudza na widowni doprawdy głębokie wzrusznie. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |