Przegląd nowości

Doświadczenie nadzmysłowe

Szczegóły

Opublikowano: środa, 16, maj 2012 11:41

Od czasu pierwszego barytonowego występu Domingo w roli Simona Boccanegry przed dwoma laty jego głos stał się wyraźnie silniejszy i pełniejszy, również w niższym rejestrze. Podczas trzeciego przedstawienia recenzentka miała wyjątkowe szczęście siedzieć w pierwszym rzędzie. Kiedy rozbrzmiewa aria o rodzinnej Aleksandrii lub końcowa pieśń miłości i rozpaczy po śmierci Thais, od siły skumulowanej w krtani śpiewaka widzowi dosłownie wibruje przepona. Domingo bez widocznego trudu wybija się ponad orkiestrę i chór, fascynująco długo trzymając dźwięk.

Power Plácido Domingo daje się odczuć szczególnie w scenach, w których towarzyszy mu młody tenor włoski Paolo Fanale (ur. 1982) w roli Nikiasa. Ten ostatni może poszczycić się czystym, jasnym tenorem i dobrą prezencją sceniczną, choć zdecydowanie przyćmiewa go blask, artykulacja i siła głosu starszego kolegi. Repertuar Fanalego – od Glucka, poprzez Verdiego, Gounoda, Mozarta, Beethovena, po Weilla i Lehara – wydaje się świadczyć o jego wszechstronności. Być może jego głos nabierze jeszcze wyrazistości, pełni, a przede wszystkim rezonansu.

Bardzo solidnie wypadły obsadzone pięknymi głosami drugoplanowe role Palemona (Gianluca Buratto), niewolnic Krobyli i Myrtali (Micaëla Oeste i Marina Rodríguez-Cusí), przeoryszy Albiny (María José Suárez) i służącego (Aldo Heo). Przekonujący był również chór.

• « poprz.
• nast. »