Przegląd nowości

Zakochana Rusałka

Szczegóły

Opublikowano: środa, 02, maj 2012 14:04

Mamy więc miejski most nad stawem lub rzeczką, po którym nieustannie przechadzają się odświętnie obrani mieszkańcy, i obserwujemy również bujne, choć niewidzialne „dla zwykłych ludzi”, życie pod mostem w wodnej toni.

Pierwszy akt opery jest wręcz zachwycający wizualnie i muzycznie, może również dlatego, że nie ma prawdziwej wody na scenie, co stało się ostatnio operową modą. Zamiast „mokrych dekoracji i kostiumów” (które mogą nawet śmieszyć w zupełnie „nawilgoconej” inscenizacji Eugeniusz Oniegina w Teatrze Wielkim w Poznaniu) zastosowano znakomitą imitację w postaci lustrzanej wykładziny, w której odbija się wszystko, co jest na brzegu, zaś zwiewnie ubrane nimfy mogą swobodnie pląsać po powierzchni ledwo dotykając jej stopami.

Gdy pojawia się wśród nich Rusałka, która zwierza się swemu ojcu Wodnikowi ze swych niezwykłych pragnień jesteśmy już dostatecznie oczarowani całym tym miejsko-wodnym otoczeniem i akceptujemy umowność kolejnych scen, które raz rozgrywają się na moście czy miejskiej uliczce, a innym razem pod mostem na powierzchni wody. Doskonale wpisuje się w ten muzyczno-plastyczny obraz Magdalena Polkowska kreująca postać Rusałki. Śpiewana przez nią słynna aria Měsičku na nebi hlubokém mogłaby bez wstydu konkurować z setkami renomowanych nagrań sopranowych, ma w sobie dostateczną dozę lirycznego ciepła i dramatycznych spiętrzeń.

• « poprz.
• nast. »