Przegląd nowości

Le Concert Spirituel i zapomniane requiem Bouteillera

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 15, kwiecień 2012 15:53

Działalność zespołu Le Concert Spirituel pod wodzą Hervégo Niqueta to jedno z najciekawszych zjawisk wykonawstwa muzyki dawnej. W tym roku artyści obchodzą jubileusz dwudziestopięciolecia istnienia, w związku z czym czeka ich intensywne tournée oraz kolejne sesje nagraniowe. Będą wykonywać między innymi Teodorę Jerzego Fryderyka Haendela. Od roku 2000 ich jedynym wydawcą jest Glossa. Każda kolejna ich płyta jest dla melomanów nie lada wydarzeniem, bo często zawiera repertuar mało znany lub nieznany w ogóle.

W roku 2010 ukazał się bardzo interesujący album, na którym Le Concert Spirituel prezentuje zapomniane utwory francuskiego baroku. Są nimi Missa pro defunctis Pierre’a Bouteillera zwanego „Starszym” (ok. 1655 – ok. 1717) i Stabat Mater (dolorosa) Sébastiena de Brossarda (1655-1730). Obydwa są napisane do tekstów łacińskich.

Pierre Bouteiller pełnił w latach 1687-1698 rolę maître de chapelle w Troyes i Châlons-sur-Marne, czyli był osobą odpowiedzialną za nauczanie muzyki i komponowanie jej na potrzeby Kościoła. Później wyjechał do Paryża, by piastować urząd „mistrza wioli i innych instrumentów muzycznych”. Oprócz wspomnianej mszy za zmarłych, zachowało się trzynaście jego małych motetów na jeden, dwa, trzy lub cztery głosy z towarzyszeniem wiol i basso continuo oraz kilka pieśni. Wiemy także, że Bouteiller skomponował dwa Te Deum, choć niestety te dzieła zaginęły. Pierwsze powstało z okazji narodzin księcia Bretanii Ludwika Burbona (prawnuka Ludwika XIV), niedoszłego następcy tronu francuskiego, który urodził się 8 stycznia 1707 r. Z kolei drugie zostało napisane po podpisaniu pokoju w Ryswick w październiku 1697 r., na mocy którego Francja utraciła – na rzecz Ligi Augsburskiej – Lotaryngię, większość reunionów oraz wcześniej zajęte obszary Niderlandów.

Missa pro defunctis Bouteillera została skomponowana w roku 1693. Jest ona jednym z przejawów francuskiej muzyki religijnej tworzonej przez maîtres de chapelle w epoce, która rozpoczęła się za panowania Ludwika XIV i trwała aż do wybuchu Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Był to okres, w którym król sprawował mecenat nie tylko nad artystami swego dworu, ale też nad artystami prowincjonalnymi.

• « poprz.
• nast. »