Przegląd nowości

Ile Ibsena w Ibsenie Klaty?

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 12, styczeń 2024 11:25

Miejsce gry stanowi istny tor przeszkód, albowiem przypomina bardziej rekwizytornię niż scenę. Nagromadzono w nim wiele dziwnych i wydawałoby się całkowicie bezużytecznych przedmiotów (scen. Justyna Łagowska). Na początku ułożone z nich kunsztownie piramidy rozpadają się i powstają bezładne stosy, spośród których wyłaniają się postacie.

W dalszym ciągu aktorzy poruszają się w tej przestrzeni balansując na krawędzi równowagi. Czyżby stanowiło to metaforę współczesnego świata, przeobrażającego się w śmietnik wskutek nadmiaru konsumpcji, oraz kondycji współczesnego człowieka, niepewnego swej tożsamości i pozbawionego jasno określonego systemu wartości? 

Tak samo całe przedstawienie balansuje pomiędzy, mówiąc słowami prof. Jerzego Golińskiego, rzetelnym referowaniem przez aktorów przebiegu dramatu, a sekwencjami uwolnionymi z bezpośrednich czy oczywistych z nim związków, stanowiących rodzaj brechtowskich efektów dziwności. Dotyczy to muzycznych intermediów (muz. Robert Piernikowski), przy czym za niekonwencjonalne źródła dźwięków służą aktorom różne dziwne przedmioty jak beczki, wiadra, styropianowe młoty, plastikowe butelki. A także choreograficznych układów z pogranicza akrobatyki (chor. Maćko Prusak), towarzyszących wypowiadaniu kwestii.

• « poprz.
• nast. »