Przegląd nowości

A chtóz tam puka?

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 29, kwiecień 2023 23:23

100-latek ma się dobrze. W 20-osobowym zespole Amici Canentes, który ostrożnymi krokami, trochę niepewnie wchodził na środek estrady, jakby każdemu chórzyście wystarczyło palców obu rąk (i nóg), by policzyć ile mu brakuje do tej przysłowiowej liczby śpiewanej na coroczne urodziny. Ale szybko się dowiedzieliśmy, że każdy z nich jeszcze ma za sobą co najmniej pięciu młodych i dobrze przygotowanych następców, którzy w dowolnej chwili mogą go wspomóc swoimi głosami. I zrobią to „bez pukania”, po prostu wejdą i zaśpiewają.

Taki eksperyment zastępowalności pokoleń śpiewaczych pokazano wszem i wobec na początku koncertu galowego z okazji 100-lecia Chóru Akademickiego Uniwersytetu Warszawskiego, który odbył się w po brzegi wypełnionej sali koncertowej Filharmonii Narodowej. Najpierw owa garstka nestorów (elegancko określa się ją jako „kategoria S”) wkroczyła na estradę, by pod kierunkiem Agnieszki Zińczuk zaprezentować Psalm 98 Mikołaja Gomółki Nowy monarsze możnemu z tekstem Jana Kochanowskiego i z każdą kolejną zwrotką z kulis lub ze strony widowni dochodzili młodzi ludzie, których głosy podwajały, potrajały itd. sumę decybeli. Wreszcie z ostatnią zwrotką Psalm zagrzmiał potęgą soczystego brzmienia. Estrada Filharmonii wypełniła się szczelnie, a słuchacze zrozumieli, że można mieć niezachwiane przekonanie, iż tradycja zbiorowego śpiewania ma swoich kontynuatorów. Zespół Amici Canentes (co oznacza Przyjaciele śpiewają) jest efektem założonego w 2000 roku przez byłych członków Chóru Akademickiego Uniwersytetu Warszawskiego – Towarzystwa Przyjaciół Chóru Uniwersytetu Warszawskiego, opracował też monografię Gaudeamus na 80-lecie swojego macierzystego zespołu i utrwalił na płytach archiwalne nagrania. Ludziom z Amici Canentes, czyli śpiewającym przyjaciołom, wśród nich Olkowi Rutkowskiemu, koledze, którego najlepiej zapamiętałam z dawnych czasów, podczas wspomnianej gali Rektor UW prof. Alojzy Nowak wręczył pamiątkowe dyplomy. Uniwersytet wiele zawdzięcza Śpiewającym przyjaciołom, którzy to uczucie kierują zarówno do siebie nawzajem, do uczelni, która ich wykształciła i do muzyki, która ich wyniosła na wyżyny ducha. 

• « poprz.
• nast. »