Przegląd nowości

Słowacki halucynogenny – „Książę niezłomny“ w Starym Teatrze

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 27, styczeń 2023 11:44

Określenie to można z równym powodzeniem odnieść do o wiek wcześniejszego przekładu Juliusza Słowackiego (istnieje też współczesne Leszka Białego), a nawet zaryzykować twierdzenie, że był on prekursorem metody przepisywania pierwowzoru w celu dostosowania go do ducha i gustu swojej epoki (skądinąd w dobie klasycyzmu podobnie postępowali niemieccy i francuscy adaptatorzy Shakespeare'a).

Realizatorzy spektaklu w Starym Teatrze (scenarzysta i dramaturg Jarosław Murawski, reżyseria Małgorzaty Warsickiej) w znacznej mierze wiernie przepowiadają dramat, ale poczynili w nim także własne modyfikacje, czyniąc go przede wszystkim antymilitarnym dyskursem o przemocy (scenę pokrywa piasek przyjmujący barwę posoki).

Wspomniany Mulej, wódz Maurów, w pewnym momencie wnosi złożone statywy z mikrofonami, zrazu kojarzące się z karabinami, skoro współcześnie słowo i manipulowanie informacją stanowić mogą równie śmiercionośny oręż. Na początku drugiej części dramaturdzy włożyli w usta Henryka (Szymon Czacki) antywojenny manifest poprzez przytoczenie przypowieści o Abrahamie i Izaaku, zakończonej sugestią, że gdyby wtedy ojciec zdolny był z własnej woli przeciwstawić się okrutnemu żądaniu Stwórcy, to później żołnierze wbrew swym dowódcom odrzuciliby karabiny i nie byłoby wojen. Nie wiem, czy była to inspiracja dla autorów przedstawienia, ale mnie przypomniało się w związku z tym zakończenie tej samej biblijnej historii w ujęciu Wilfreda Owena, angielskiego poety, który poległ niedługo przed zakończeniem pierwszej wojny: „stary nie posłuchał: wpierw zabił syna/A wraz z nim pół Europy plemienia“.

• « poprz.
• nast. »