GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościDramat namiętności i zazdrości z trupem i duchem w tle – „Fedora” z MET
Strona 3 z 3
Tytułowej Fedorze postaci i głosu użyczyła bułgarska śpiewaczka Sonia Jonczewa. Pomimo operowania przez większą część przedstawienia dynamiką forte, nie słychać było wysiłku czy wibrata, które uwiarygodniałyby opinię nieprzychylnych weryzmowi, że to opery krzyku. Kiedy jednak należało oddać bardziej subtelne uczucia postaci, artystka sięgała po środek ekspresji zwany fil di voce, polegający na stopniowym ściszaniu.
Jej scenicznym partnerem w roli Lorisa w omawianej transmisji z nowojorskiej Metropolitan Opera (obejrzanej 14 stycznia w krakowskim kinie Kijów, należącym do sieci Apollo-Film) był Piotr Beczała. Repertuar werystyczny wydaje się idealnie dostosowany do jego warunków wokalnych. Zarazem wcześniejsze doświadczenie belcantowe pozwala artyście na szlachetne, płynne prowadzenie frazy.
Ale również odtwórcy pomniejszych ról charakterystycznych: Rosa Feola jako Hrabina Olga, wygłaszająca pochwałę paryżan Il Parigino é come il vino, i Lucas Meachem w partii de Siriexa, wykonującego pieśń o rosyjskich kobietach La donna russa è femmina due volte, dopełniali ten znakomicie dobrany ansambl. Partytura Giordano stawia także znaczne wymagania orkiestrze, ponieważ nie sprowadza się jedynie do akompaniamentu, ale charakteryzuje osoby dramatu i dostarcza sugestywnego tła dla doznawanych przez nie emocji, odwołując się do barwnej instrumentacji, operującej niekiedy dźwiękowymi plamami (na przykład fagotowymi). Wyzwaniu temu w pełni sprostał zespół Metropolitan Opera pod batutą Marca Armiliato. Lesław Czapliński |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |