Przegląd nowości

Wiktor i kobiety albo rozdwojenie czasu i jaźni

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 27, październik 2022 12:58

Wiktorów było dwóch: ten sprzed wojny i ten z bagażem jej doświadczeń, między innymi uczestnictwa w plutonie egzekucyjnym. Ten z odwiedzin Wilka w pamiętnym, feralnym roku 1914 i ten powracający tam po 15 latach. Uosabia go w Pannach z Wilka, przedstawieniu w Starym Teatrze w Krakowie, dwóch aktorów reprezentujących różne pokolenia (Szymon Czacki i Adam Nawojczyk).

Nie oznacza to wcale, by przynależeli do różnych płaszczyzn czasowych, albowiem biorą udział w bieżącej akcji na przemian, a nawet razem (ich ciała splatają się na kanapie w sennym koszmarze, a pod koniec młodszy kładzie się obok starszego z głową spoczywającą na jego łonie), przy czym przeszłość ożywa na ogół jedynie we wspomnieniach postaci, a nie w formie bezpośrednich retrospekcji.

Zrazu można się było spodziewać pewnych bardziej skomplikowanych gier z czasem i przestrzenią, skoro młody Wiktor (Szymon Czacki), znajdujący się w Warszawie, a jego ciotka (Aldona Grochal) w Rożkach nieopodal Wilka, zajmują w pewnym odstępie od siebie miejsca na tej samej kanapie. Później jednak rzecz toczy się zasadniczo linearnie. Nanizane na oś czasu epizody ogniskują się wokół poszczególnych tytułowych panien z Wilka. W każdym kolejnym powracają wątki i motywy z poprzednich, tworząc nie tylko ciągłość narracji, ale poprzez powtórzenia nadając jej kompozycję zbliżoną do muzycznej.

• « poprz.
• nast. »