GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościWiktor i kobiety albo rozdwojenie czasu i jaźni
Strona 2 z 2
Na mnie największe wrażenie wywarł ten z Jolą (Ewa Kaim), w którym, niczym w Miłości i gniewie Johna Osborne'a, wspomnienie ich zalotów przybiera zwierzęce zachowania i odgłosy. Z kolei w tym z Tunią (Natalia Kaja Chmielewska o zmysłowo niskim tembrze głosu) pomysłowo został rozwiązany jej spacer z Wiktorem, tym razem uosabianym przez Adama Nawojczyka, albowiem aktorzy pozostają nieruchomi na tle projekcji przesuwającego się brzozowego zagajnika, niepostrzeżenie przeistaczającego się w zimowy pejzaż, sygnalizując w ten sposób nieubłagany upływ czasu.
Przedstawienie Agnieszki Glińskiej dość wiernie podąża za opowiadaniem Jarosława Iwaszkiewicza, zarówno w warstwie narracyjnej, jak i dialogowej.
Reżyserka starała się uciec od ekranizacji Andrzeja Wajdy, ale mimo to skojarzenia z nią nasuwały się nieodparcie, między innymi ze względu na pewne, dające się uchwycić podobieństwa pomiędzy aktorkami, tamtymi z filmu i tymi scenicznymi. Tak jak postacie kobiece dominują nad męskimi, tak twórczyniami omawianego przedstawienia w przeważającej mierze pozostają panie (scenografka Monika Nyckowska, kostiumolożka Jagna Janicka i odpowiedzialna za światła Jacqueline Sobiszewski), co jest znakiem czasu. Lesław Czapliński |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |