GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościW stronę Jerozolimy i Konyi
Strona 2 z 3
Partia sopranu utrzymana jest w rozległym ambitusie, stąd w górze skali dawał znać o sobie w śpiewie solistki pewien wysiłek artykulacyjny. Prowadzący koncert Alaksandar Chumała prawdopodobnie celowo oddzielił przerwą część poświęconą Szymanowskiemu, aby tym bardziej uwypuklić organiczny związek I Koncertu skrzypcowego op. 35 z III Symfonią op. 27, powstałych w mniej więcej w tym samym okresie i zrodzonych z mistycznych uniesień oraz fascynacji kolorystyką orkiestrowej faktury, z jednej strony pod wpływem impresjonistycznej zwiewności Debussyego, z drugiej gęstej instrumentacji szkoły niemieckiej spod znaku Richarda Straussa.
W koncercie dyrygent zarysował nawet z lekka przebijającą się orientalną ornamentykę oraz delektował się feerią orkiestrowych barw zawartych w partyturze. Jakby na antypodach znajdował się natomiast solista Jakub Jakowicz.
Grał dźwiękiem szlachetnym, ale o jednolitej barwie na przestrzeni całego dzieła, koncentrując się na jego architektonice. Stąd obcowaliśmy nie tylko z dwiema koncepcjami interpretacyjnymi, ale jakby dwoma różnymi utworami. Mimo swego określenia gatunkowego Pieśń o nocy jest raczej poematem symfonicznym o nieprzerwanym toku narracji i progresji napięcia. Zresztą jej prawykonanie odbyło się w wersji orkiestrowej, a dopiero potem integralne z udziałem siostry kompozytora Stanisławy, choć w oryginale przewidziany jest wysoki głos męski, a więc tenor (po części zapewne przez wzgląd na orientację kompozytora i poety, rozpowszechnionej w reprezentowanym przez tego drugiego sufizmie, mistycznym odłamie islamu). |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |