GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościMoniuszkowska „Halka” – wymiar lokalny czy uniwersalny? (2)
Strona 6 z 9
Sceniczne metamorfozy opery
W latach pięćdziesiątych XX wieku na odwrót, starano się wyostrzyć zawarte w fabule akcenty społeczne. W uznanej pod tym względem za wzorcową inscenizacji Leona Schillera, w drodze emendacji zastąpiono w końcowym chórze w trzecim akcie passus Tak to, tak z dziewczętami,/ To taka dola ich przez zaczerpnięty z rękopisu wersji dwuaktowej – Tak to, tak z panami,/Taka miłość ich, co skądinąd koresponduje z odpowiednim fragmentem wcześniejszej arii Jontka (Ty biedna chłopka, on panicz twój, Pamiętaj to).
Poza tym dialog chóru, podążającego do kościoła, z Dziembą, wzywającym do wzniesienia pieśni na cześć nowożeńców, na co wiejska gromada odpowiada Zaśpiewajmy ją wesoło, przeniesiono do finału, bezpośrednio przed kodę, wskutek czego nabrał on szyderczej wymowy, a pojawiającą się w związku z tym hardość repliki wzmacniało dodatkowo przydane temu sceniczne wygrażanie ciupagami (współcześnie daje się zauważyć przeciwna tendencja, a mianowicie redukowania społecznego tła do osobistego dramatu bohaterów, stępiania ostrza antagonizmów klasowych, a pamiętać należy, że wileńska premiera opery odbyła się zaledwie w dwa lata po galicyjskiej rabacji. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |