GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościMoniuszkowska „Halka” – wymiar lokalny czy uniwersalny? (2)
Strona 5 z 9
Zmiany dotknęły również tkanki muzycznej. Partia Jontka przetransponowana została z głosu barytonowego (jaki dysponował jej pierwszy odtwórca Józef Achilles Bonoldi, któremu dzieło było zadedykowane) na tenorowy, zyskując tym samym na znaczeniu. Ponadto wzbogaciła się o wspomnianą dumkę, podobnie jak to było w przypadku Halki. Oprócz tego dopisane zostały nie mniej od tamtych popularne dziś ustępy baletowe: Mazur oraz Tańce góralskie w trzecim akcie. A także przywoływana już oracja Stolnika oraz duet Jontka i Janusza w drugim akcie.
Na różne sposoby starano się też złagodzić radykalny wydźwięk libretta. Była już mowa o pojawiającej się niekiedy próbie samobójstwa Janusza, któremu w duchu klasowego solidaryzmu przychodził z pomocą wspaniałomyślny rywal (Widać na czółnie na rzece martwą Halkę, przy niej Jontek podaje rękę Januszowi, który się z wody wydziera na czółno – W. Wolski, Halka, libretto, op. cit., s. 50). Z kolei w Rosji, gdzie Halkę wystawiono naprzód w moskiewskim Teatrze Bolszoj (20 lutego 1869), a później w petersburskim Teatrze Maryjskim (4 lutego 1870), wprowadzono zmienione zakończenie, w którym chór wzywał do odmówienia modlitwy w intencji nieszczęsnej samobójczyni, na co wszyscy zebrani klękali (Grzegorz Wiśniewski „Od Szalapina do Kozłowskiego”, Warszawa 1992, s. 7). |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |